Hoi! Ik ben Sandra en geboren en getogen in Spijkenisse.
Als ik er zo over na denk, sport ik al mijn hele leven. Als kind was ik heel actief en speelde ik graag tikkertje, of deed ik touwtje springen, lolo ballen (ken je die nog?), en uiteraard was ik ook heel graag in de speeltuin te vinden. Koppeltje duikelen, klimmen. Heb je er wel eens bij stil gestaan hoe makkelijk je dingen deed als kind, die nu heel lastig zijn geworden? Bijvoorbeeld het hangen aan een stang. Een eitje als kind. Hoe lang hou je het nu vol? Of is het gewoon die gekke “sportmind” van mij die daarbij stil staat?
Als je dit leest denk je misschien dat ik altijd heel goed ben geweest in sporten, maar dat is absoluut niet zo! Ik vond het altijd wel heel leuk om te doen, maar ik ben er nooit een uitblinker in geweest. Toch heb ik wel veel gedaan: turnen en paardrijden als kind.
Na het paardrijden werd ik op zelfverdediging voor dames gezet door mijn ouders. En eigenlijk vond ik dat wel zo enorm leuk om te doen dat ik daarna verder ben gegaan met Jiu-Jitsu. Dat heb ik tot mijn 20e gedaan en toen gestopt omdat ik heel veel last van mijn rug kreeg.
Daarna ben ik ergens halverwege mijn twintiger jaren op fitness gegaan. En het is dat ik de eerste les samen met nog iemand die ook voor de eerste keer kwam, samen werd gevoegd. Dat klikte enorm goed en we zijn toen samen verder gaan trainen.
Tot ik ook rond die tijd ernstig ziek werd. Lymfeklierkanker. Chemo’s en bestralingen volgden en ik ben succesvol beter geworden. Al hebben de behandelingen wel hun sporen achter gelaten. Mijn longcapaciteit zal altijd onder niveau blijven, hoe hard ik er ook voor werk. Mijn nekspieren zullen altijd onderontwikkeld blijven.
Maar als je mij ziet, zie je dat niet. Zie je een lange, gezonde meid. En zo voel ik me ook, maar op sportgebied kan ik alles geven wat ik wil, maar mijn conditie blijft zwaar onder de maat. Denken mensen dat ik maar eens wat vaker van de bank af moet komen. Iets waar ik voornamelijk tegen aan liep toen ik karate ging doen. Toch heb ik vele jaren met heel veel plezier karate gedaan! Vind het ook nog steeds leuk, maar ben gestopt omdat het niet zo goed was voor mijn knieën.
Toen ik nog weer later ook nog zodanig last kreeg van mijn schouder, waardoor ik amper meer mijn arm op kon tillen, laat staan autorijden, volgde een jarenlange tocht langs fysiotherapeuten en artsen. Uiteindelijk bleek de oorzaak hiervan te liggen bij de scoliose in mijn ruggengraat. Mijn ruggengraat maakt een bocht tussen mijn schouderbladen, waardoor mijn spieren en schouder in een andere positie worden gedrukt.
Maar uiteraard, ik was wel door blijven sporten. Groepslessen. Maar met mijn knieën en later ook mijn schouder, moest ik veel oefeningen zodanig aanpassen, zodat ik ze ook kon doen. En ik miste de juiste begeleiding in de sportscholen. En ook is het niet leuk om de enige in de groep te zijn die oefeningen aan moet passen.
Dit heeft er toe geleid dat ik de opleidingen tot Fitnesstrainer en Pilatesdocente ben gaan doen en mij helemaal in de anatomie van het lichaam ben gaan verdiepen. En van daaruit ben ik mij gaan richten op de medische kant van het trainen: mobiliteitsklachten; rugklachten; artrose.
Door middel van het geven Personal Training en Pilates kan ik juist mijn aandacht geven aan mensen met chronische ziekten, blessures of motorische problemen. Zodat ook jij kunt sporten in een veilige omgeving met op maat gemaakte oefeningen speciaal voor jou, met persoonlijke aandacht en deskundige begeleiding.
Bewegen is voor iedereen! Voor iedereen is er beweging op maat. Ook als je chronische ziekten of blessures hebt (hier hoef je echt niet oud voor te zijn zoals je net gelezen hebt). Met wat extra aandacht kun je veel meer bereiken dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden. Jouw lichaam is het toch ook waard om in te investeren?
En ik? Ik ben inmiddels ook weer van alle klachten af: mijn knieën, mijn schouder, alles werkt weer zoals het moet en ik voel me beter dan ooit te voren! En ook ik ben uiteindelijk door een Personal Trainer van mijn klachten af geholpen. Het werkt echt!